مهتاب شب های بی ماه

نوشته شده در شنبه ۱۴۰۱/۱۲/۲۰ساعت توسط مهتاب صورتی|

مهتاب شب های بی ماه...

تاریخ مدام تکرار می شودانتظار و نرسیدن هایی که گویی ابدی استهم با دنیا می جنگم هم با سرنوشتسرنوشتی که انگار باید از سر، نوشت ...انتظار سختی بودامید وصال سخت ترو بعدش اندوه عمیقی که جان و تنم را فشردبین دوست داشتن و نداشتنبین ماندن و رفتن مردد مانده امسرنوشت از دور به من دهند کجی می کند و. من با لجبازی برای بقا دست و پا میزنمدل پردردم قصه ها داردقصه های نرسیدن های مداومعشق های ابدیدلتنگی های ناگهانیاین دل قصه ها داردگاه به رویای شیرین چند ماهه ام می اندیشمتمام خاطراتش را قاب سفید گرفته امهر روز لبخند قاب گرفته اش را میبینم تا باور کنم هنوز هستهنوز هستهنوز دوستم داردو هنوز دوستش دارمآدم ها تغییر نمی کنندمن همان مه ساده نوجوانی ام ..... نوشته شده در جمعه ۱۴۰۱/۱۲/۱۲ساعت توسط مهتاب صورتی| مهتاب شب های بی ماه...

ترس دارد این حجم از سکوتاین حجم از نبودنتترس دارد این حجم از تنهای منترس داردآنقدر که ظهرگاهپیش از اذان حتیناگهان برخیزمپنجره را به آغوش کشمدست در دست یخ کرده این دیوارها فریاد کشمبه چوب های بی جان اخمالود چنگ زنمو با آویزهای پتوس برقصم .... مناین روزهااز خود خود خودم هم میترسم .... نوشته شده در یکشنبه ۱۴۰۱/۱۱/۱۶ساعت توسط مهتاب صورتی| مهتاب شب های بی ماه...